Dudy to instrument muzyczny należący do grupy aerofonów (z greckiego: aeros-powietrze i phone-dźwięk), czyli instrumentów zwanych potocznie dęty-mi. Źródłem ich dźwięku jest strumień powietrza, pobudzony do drgań za po-mocą zadęcia,[1] czyli specjalnej techniki gry na niektórych instrumentach dętych, tj. flecie, trąbce, a także instrumentach ludowych, jakimi są dudy.[2]
Aerofony są jedną z najstarszych grup instrumentów, wykształconych po-czątkowo ze świstawek wykonywanych z kości zwierzęcych lub ludzkich, a w późniejszym okresie z trzciny. Znane były w starożytności ich podstawowe typy: chińskie trąby miedziane, szałamaje,[3] flety, oboje i greckie aulosy[4] z po-dwójnymi stroikami. Od XVI i XVII wieku aerofony wchodziły w skład kapel muzycznych, a obecnie są podstawą orkiestr symfonicznych.[5]